Legendy o smoku wawelskim (podobnie, jak i o bazyliszku) chyba nie ma co nikomu przedstawiać. Pewnie pamiętacie, że pod Wawelem... żył sobie smok. Zjadał owce, był postrachem gawiedzi, aż pokonał go odważy Szewczyk Dratewka. Cóż, ja tam myślę, że było trochę inaczej i Agnieszka Frączek (tekst) oraz Magdalena Jakubowska (ilustracje) zupełnie się ze mną zgadzają. Bo nawet jeśli wielki smok zjadał te owce (zamiast płatków owsianych) na śniadanie, to miał też swoją łagodną (i ciut szaloną) stronę charakteru. Kto wie, czy smok wawelski nie skakał na skakance, albo nie trzymał na półeczce w swojej pieczarze zdjęcia ukochanej babci. Smok wawelski w tym wydaniu jest bardzo przyjemny i myślę, że nawet dzieci przymkną oko na te barany, czy zionięcie ogniem. Dobrze oswajać różne lęki i nie wszystko musi być tak bardzo na serio.

Naprawdę przednie są te Legendy polskie z wydawnictwa Mamania. Aż chce się więcej — a i jest ich więcej (muszę się zaopatrzyć). Czytajcie i pokazujcie dzieciom. Nawet jeśli poznają kiedyś "dorosłe" wersje legend, to myślę, że z sentymentem wrócą do tych barwnych rymowanek. Duży plus za to, że książeczki są w pełni kartonowe, dzięki czemu, bez obaw o pogięcie stron, mogą oglądać je również młodsze dzieci (jak choćby nasz szalony 1,5-roczniak).

***
Frączek Agnieszka, Smok wawelski, il. Magdalena Jakubowska, Wydawnictwo Mamania, Warszawa 2021, s. 22.